เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารแบบใช้แล้วทิ้งเพื่อแยกแยะคุณภาพของข้อดีและข้อเสีย

กล่องข้าวพลาสติกจะเป็นของปลอมได้อย่างไร

กล่องอาหารกลางวันพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งคุณภาพต่ำเป็นที่นิยมในร้านอาหารเล็กๆ บางแห่งเนื่องจากมีราคาถูก ซึ่งสามารถซื้อได้ในราคาไม่กี่เซ็นต์ ตัวอย่างเช่น ในการผลิตกล่องอาหารกลางวันคุณภาพต่ำ โดยทั่วไปจะมีการเติมแคลเซียมคาร์บอเนตเกรดอุตสาหกรรม แป้ง พาราฟิน และวัสดุที่เป็นพิษและเป็นอันตรายอื่นๆ จำนวนมาก ซึ่งก่อให้เกิดภัยคุกคามโดยตรงต่อสุขภาพของผู้ใช้

กล่องอาหารกลางวันพลาสติกปลอมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมนั้นให้สัมผัสที่นุ่มนวล และจะแตกเมื่อถูกฉีกเบาๆ มีกลิ่นฉุนและสำลัก และรั่วไหลได้ง่ายเมื่อได้รับความร้อน กล่องอาหารกลางวันเยื่อกระดาษปลอมมีความแข็งแรงไม่ดี สีเข้ม และมีการซึมของน้ำมันและน้ำอย่างรุนแรง ไม่มีชื่อโรงงาน ไม่มีเครื่องหมายการค้า และไม่มีวันที่ผลิตบนกล่องอาหารกลางวัน กล่องอาหารกลางวันปลอมจะหนักกว่าผลิตภัณฑ์ที่ผ่านการรับรองและง่ายต่อการจมในน้ำหลังจากถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ (สัดส่วนของผลิตภัณฑ์ที่ผ่านการรับรองน้อยกว่า 1 และจะไม่จม) ราคาถูก โดยทั่วไปจะอยู่ที่ต่ำกว่า 0.10 หยวน ในขณะที่ราคากล่องอาหารกลางวันสีเขียวจริงอยู่ที่ 0.13 หยวนขึ้นไป

ตะเกียบสะดวกขาวเกินกว่าจะระวัง

หลายๆ คนคิดว่าตะเกียบแบบใช้แล้วทิ้งนั้นถูกสุขอนามัยและปลอดภัยกว่าเมื่อออกไปทานอาหารนอกบ้าน อย่างไรก็ตาม โรงปฏิบัติงานขนาดเล็กบางแห่งใช้ไม้คุณภาพต่ำเพื่อลดต้นทุน ในการที่จะ "ทำให้ตะเกียบขาว" อาชญากรบางคนจะใช้การรมควันและการฟอกสีด้วยกำมะถัน เมื่อรับประทานด้วยตะเกียบดังกล่าว ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ที่ตกค้างจะเข้าสู่ร่างกายด้วย

จะป้องกัน "พิษ" ได้อย่างไร? หลังจากได้รับตะเกียบแบบใช้แล้วทิ้งแล้ว ให้ตรวจสอบว่าชื่อผู้ผลิต เครื่องหมายการค้า และข้อมูลการติดต่อพิมพ์อยู่บนบรรจุภัณฑ์หรือไม่ ตะเกียบที่ใช้แล้วทิ้งที่ขาวเกินไปนั้นไม่น่าเชื่อถือ คุณยังสามารถได้กลิ่นตะเกียบ กลิ่น หากมีกลิ่นกำมะถันเปรี้ยวไม่ควรใช้ อย่าแช่ตะเกียบไม้ในซุปร้อนหรือโจ๊กเป็นเวลานานเมื่อรับประทานอาหารเพราะจะเร่งการสลายตัวของซัลเฟอร์ไดออกไซด์ พื้นผิวของตะเกียบสามารถล้างด้วยน้ำเย็นเพื่อลดซัลเฟอร์ไดออกไซด์ที่ตกค้าง

หลอดหลากสีสันดูสวยงามและไม่จำเป็นต้องปลอดภัยเสมอไป

เมื่อดื่มเครื่องดื่ม ควรระวัง หลอดจำนวนมากทำจากขยะพลาสติก ซึ่งอาจทำลายตับและไตได้

เพื่อปกปิดสีที่แตกต่างกันของหลอดที่ทำจากพลาสติกเหลือใช้ พ่อค้าที่ไร้ศีลธรรมบางรายจะย้อมหลอด ยิ่งสีสว่างมากเท่าไร อันตรายต่อความปลอดภัยก็จะมากขึ้นเท่านั้น ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าไม่ควรใช้หลอดสี วัตถุดิบของบริษัทไม่ได้ตัดความเป็นไปได้ในการใช้พลาสติกอุตสาหกรรมหรือแม้แต่พลาสติกเหลือทิ้งเพื่อนำกลับมาใช้ใหม่ การระบุปัญหาหลอดสามารถปฏิบัติตามสามขั้นตอน: ขั้นแรกขอดูข้อมูลเกี่ยวกับถุงบรรจุภัณฑ์ที่ผลิต วันที่ผลิต อายุการเก็บรักษา ใบอนุญาตการผลิต และหมายเลข (โลโก้ QS) จากนั้นแยกแยะสี พยายามอย่าซื้อสีที่มีสีสัน และให้ความสนใจเป็นพิเศษกับสีสีเข้ม สุดท้ายก่อนที่หลอดจะสัมผัสกับเครื่องดื่มควรดมกลิ่นว่ามีกลิ่นฉุนหรือไม่

ระบุถ้วยกระดาษที่ใช้แล้วทิ้งอย่างชาญฉลาด

ข้อดีและข้อเสียของถ้วยกระดาษแบบใช้แล้วทิ้งสามารถระบุได้ด้วย "การมองเห็น การได้ยิน และการสัมผัส"

ดู: นอกจากการดูชื่อ ที่อยู่ วันที่ผลิต ฯลฯ ของผู้ผลิตบนบรรจุภัณฑ์แล้ว ควรดูที่ไฟด้วย หากมีแสงสีฟ้าหรือสิ่งสกปรก ไม่ควรซื้อ

กลิ่น: มีหรือไม่มีกลิ่นฉุน

สัมผัส: รู้สึกนุ่มมากซึ่งอาจเป็นผลิตภัณฑ์คุณภาพต่ำ เคล็ดลับ: เมื่อใช้ถ้วยกระดาษแบบใช้แล้วทิ้ง ควรลวกด้วยน้ำเดือดก่อน เพื่อให้สารอันตรายในถ้วยกระดาษระเหยได้เต็มที่